HÜNER…
Bî-kâr zarar ziyanda günLer.
Aşikâr mutLu.. Kârda evLiLer,
Fırın sahibi oLmak değiL hüner,
Ekmeği fırıncı değiL pişiren yer..!
iLhan eroL
Bî-kâr: F. Kârsız, işsiz kimse. Bekâr kişi. (Bekârlık, bikârların kârıdır. İşârât).
Bilirim Ben Beni, Ya Rabb… Sevecek Yüz yok bende.
Sen beni Sevde nail’i ihsan olayım Ya Rasulallah…
”Eli boş gidilmez gidilen yere, Rabbim ben boş gelmedim ben suç getirdim..
Dağların çekemiyeçeği bu ağır yükü iki kat sırtımda çok güç getirdim…”
(Tahir-ül mevlevi’nin mezar taşından)
Ne güzel söylemiş şair.